Το αποχετευτικό δίκτυο δεν είναι μόνο ένα υδραυλικό σύστημα συλλογής και μεταφοράς λυμάτων αλλά, ταυτόχρονα, και ένα σύστημα όπου λαμβάνουν χώρα σημαντικές χημικές και βιολογικές μετατροπές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της επίδρασης των βιολογικών μετατροπών στα αποχετευτικά
δίκτυα είναι η παραγωγή υδρόθειου (H2S). Η παραγωγή του συνδέεται με κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία, προβλήματα διάβρωσης των σωληνώσεων και του σχετικού μηχανολογικού εξοπλισμού, λειτουργικά προβλήματα στην ΕΕΛ που δέχεται τα σηπτικά λύματα, καθώς και σοβαρά προβλήματα με εκπομπές οσμών.
Με την ελεγχόμενη προσθήκη των μικροοργανισμών βιοενίσχυσης στο αποχετευτικό δίκτυο αναμένονται τα παρακάτω άμεσα αποτελέσματα:
Το υπάρχον υδρόθειο στο σηπτικό λύμα, το οποίο ευθύνεται κατ’ εξοχήν για τα προβλήματα δυσοσμίας, οξειδώνεται μικροβιακά.
Παρεμποδίζεται η περαιτέρω παραγωγή υδροθείου.
Η ανάπτυξη των μικροοργανισμών εμποδίζει κάθε άλλη μικροβιακή δραστηριότητα που οδηγεί σε παραγωγή οσμηρών ενώσεων (π.χ. λιπαρά οξέα).
Η παρεμπόδιση παραγωγής του υδρόθειου έχει ως συνέπεια την αποτροπή της ακόλουθης μετατροπής αυτού σε θειΐκό οξύ, το οποίο είναι έντονα διαβρωτικό για τις υδραυλικές εγκαταστάσεις.
Λίπη και συσσωρευμένα στερεά σε αγωγούς και σταθμούς άντλησης λυμάτων αναμένεται να διαλυτοποιηθούν και να υδρολυθούν.